این عارضه در سگهای یک تا سه ساله معمول می باشد.
دلایل :- عوامل ارثی
- نرسیدن اکسیژن حتی به مدت بسیار کوتاه به مغز
- هیدروسفال
- دیستمپر
- تومورها
بعضی از سگها دچار تشنج های مکرر هستند اما بعضی از سگها گاهی دچار تشنج می شوند. تشنج در سگهای مسن بدلیل ابتلا به سایر بیماری ها خطرناکتر می باشد.
اصولا تشنج بیشتر مواقعی که سگ آرام و در حال استراحت است اتفاق می افتد. دورۀ تشنج ممکن است کوتاه ( حدود 5 دقیقه ) یا شامل یک دوره بیهوشی باشد.
درمان:
دامپزشک داروهای ضد تشنج برای سگ تجویز می کند. این داروها بطور کامل تشنج را از بین نمی برد ولی تعداد دفعات آن را کمتر می کند. سگهایی که دورۀ تشنج آنها بیشتر از 30_15 دقیقه طول می کشد باید فورا مورد معاینه دامپزشک قرار گیرند. تزریق وریدی داروهای ضد تشنج ممکن است لازم باشد.